झुंज
तोडा त्या श्रृंखला फेका ही बंधने
उठूद्या झुंजार ज्वाला पेटवा तुमची तने
प्रेषितांची वाट बघण्या वेळ नाही आता
तुमचे शब्द सूक्ते अन् आयुष्य दाखला बने
ढेकळापरी मातीच्या फुटतील कारागृहे
जाणवू द्या त्यांनाही हृदयातील स्पंदने
कुत्सित जन हसतील म्हणतील, "हे कोण?"
अनलाने दिली न ओळख जाळली नुसती वने
बक्षिसापरी झेलुया घाव हे पदोपदी
ध्येयावर निष्ठा हे मलम तुला वेदने
कूपात सडणाऱ्यांचा खच हा इतस्तत:
यातनामुक्ती द्याया तुला आलो हे अवने
स्वागतास तुमच्या वाजतील सनई-चौघडे
सिद्ध व्हा साद द्या प्याऱ्या युद्धगर्जने
गोंजारणार कुठवर ही षंढ उद्विग्नता?
विश्व'जित' आहा तुम्ही चेतवा तुमची मने
अभिजित....
Labels: गझल
3 Comments:
मस्त झालीय झुंज! :-) अगदी स्फूर्तिदायक कवन! कोणत्याही शाहिराला हे कवन गाण्याचा मोह व्हावा! हल्ली खरं तर अश्याच 'डोळे उघडणा-या' काव्याची गरज आहे.
"गोंजारणार कुठवर ही षंढ उद्विग्नता?
विश्व'जित' आहा तुम्ही चेतवा तुमची मने."
फार सुंदर ओळी आहेत ह्या!
sundar!!! tu vegvegalya vishayawar lihayala lagalas yacha jast anad hotoy malaa...:) keep it up..
mothya udtsahaat aalo hoto navin gjhal wachayla! pan jhunj nantar konteech navee gajhal naahee?:-(
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home