मी तुझी
अधिर मन अजूनच अधिर होते
आठवण तुझी जेव्हा फ़ेर धरून येते.
शब्दांचे अपुरेपण अधिकच जाणवते
पागल मी जेव्हा तुझे कौतुक करते.
भावनांचा कल्लोळ कशीबशी आवरते
माझी मीच वाहून जाते मीच मला सावरते.
असणे तुझे आसपास कायम जाणवते
मी मजसोबत जेव्हा एकटी असते.
तूझीच आहे मी हट्ट का धरतोस?
का सांगतोस मला तू मजवर प्रेम किती करतोस.
वेडा तू परवाना ज्योतीकडे झेप घेतोस
आशेत तू माझ्या मृत्यूला जवळ करतोस.
अभिजित...
Labels: माझ्या कविता
4 Comments:
तूझीच आहे मी हट्ट का धरतोस?
का सांगतोस मला तू मजवर प्रेम किती करतोस.
...
ह्या ओळी मला खूप आवडल्या...मिसऱयात सत्य दडलेले आहे.:-)
आता तू लिहिलेली छंदबध्द गझ़ल मला वाचायची आहे. :-)
शुभेच्छा!
Dharma
जरा abstract आहे, पण छान!
@Dharma: Mi ya vishayi nakki abhyas karen aani chhandbaddh lihaycha prayatn karen. Thanks.
@milind: malahi jaras tasach vatal. :-) chauthya kadvyanantar jara vegalikade jate. Thanks.
nice one
-yogesh
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home